Przejdź do głównej zawartości

Recenzja przedpremierowa: "Coraz większy mrok" - Colleen Hoover

Premiera: 19 czerwca 2019

Colleen Hoover to pisarka romansów oraz powieści z gatunku "New Adult", której książki w większości bardzo przypadły mi do gustu. Moja lista Top 3 tytułów jej autorstwa to (kolejność przypadkowa): Confess, It ends with us oraz Too late. W najnowszej na polskim rynku książce pt. "Coraz większy mrok" (w oryginale: "Verity") Colleen postanowiła poeksperymentować z nową dla niej formułą, jaką jest thriller psychologiczny, i co ciekawe, wydała ten tytuł samodzielnie, a nie pod egidą swojego macierzystego wydawnictwa Atria Books. Czy wyszedł jej ten eksperyment? O tym za chwilę.


Główną bohaterką tej napisanej w pierwszoosobowej narracji historii jest trzydziestojednoletnia pisarka Lowen. Kariera pisarska kobiety ma przyspieszyć dzięki wcieleniu się w rolę Laury Chase, autorki, która zajmie się kontynuacją serii poczytnych książek opublikowanych przez Verity Crawford. Ta ostatnia bowiem z uwagi na wypadek nie jest w stanie samodzielnie podjąć się pracy twórczej. Lowen, chcąc zapoznać się z materiałami do książki, pojawia się w rezydencji małżeństwa Crawfordów, gdzie ma spędzić nieco czasu i niejako "wejść w buty" Verity, która do tego, aby spokojnie pisać miała swego czasu wszystko: narzędzia, zaplecze finansowe, wspaniałego męża Jeremy'ego i dwie córeczki. 

Wraz z Lowen zagłębiamy się w zakamarki pisarskiej duszy, śledzimy życie rodzinne Crawfordów, obserwujemy tragiczne zdarzenia, które stały się ich udziałem. Jednocześnie zastanawiamy się, co jest prawdą, a co fikcją literacką z perspektywy Verity, bo "Coraz większy mrok", to swoista książka w książce. Kto przeczyta ten tytuł, ten zrozumie, o co chodzi i opowie się po jednej ze stron: #teamList czy #teamRękopis?

Jak to już u Colleen jest, relacje międzyludzkie są w jej książkach rozłożone na czynniki pierwsze, a wartka akcja i jej zwroty, przywiązują czytelnika do lektury. Jedynym zgrzytem było jednak to, że ja już podobną historię czytałam. I była to historia pisarki, której Colleen zadedykowała "Coraz większy mrok", czyli Tarryn Fisher. Naprawdę miałam wrażenie, że czytam "Bad mommy", nieco zmiksowaną z "Margo" tej samej autorki. Czy to źle? Hym... niekoniecznie, ponieważ książki Tarryn bardzo lubię, jednak historia Verity i Lowen wydawała mi się mocno odtwórcza i bazująca na podobnych co u Tarryn schematach. Dlatego ten eksperyment w wykonaniu Colleen nie do końca przypadł mi do gustu.

Reasumując, jeśli lubicie opowieści o miłości, okraszone sporą dawką erotyki oraz zmiksowane z sensacją, to "Coraz większy mrok" spełni wasze oczekiwania, natomiast ja liczyłam na coś więcej, tym bardziej, że od połowy książki doskonale wiedziałam, jakie będzie rozwiązanie wszystkich wątków. Ooops ;)

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu "Otwarte" za możliwość przedpremierowej lektury "Verity".

Komentarze

  1. Bardzo mnie ciekawi ta książka :D
    pozdrawiam, Pola
    www.czytamytu.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Czytałam i mi się podobała :) Dużo bardziej niż jej dwie poprzednie nowości :)
    http://whothatgirl.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A które wcześniejsze czytałaś? Bo nie śledzę dokładnie, które tytuły się ukazały jako dwa wcześniejsze :D

      Usuń
  3. Cieszę się, że nie tylko mi powieść Hoover skojarzyła się z Fisher. Rzeczywiście widać tutaj sporo zbieżności, choć całość nadal prezentuje się bardzo ciekawie.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Akcja #CzytajLegalnieiPozwólLegalnieCzytaćInnym

Drodzy Zaczytani! Aktywnie działam w social mediach związanych z czytaniem i promocją czytelnictwa. Na swoim Instagramie  @domiczytapl  dzielę się z Wami wrażeniami z lektur, polecam książki, pokazuję wycinek swojego prywatnego życia, a także poruszam ważne według mnie kwestie dotyczące literackiego (ale nie tylko ;)) świata. I tak się wczoraj złożyło, że post jednej z moich ulubionych pisarek uruchomił we mnie organiczną potrzebę zaapelowania do wszystkich, którzy czytają i/lub udostępniają nielegalne ebooki czy PDFy książek, a także audiobooki. Niech ten wpis stanowi swoistą bazę wiedzy o możliwościach legalnego czytania, bo w dobie powszechnego dostępu do Internetu, smartfonów i komputerów naprawdę nie trzeba zniżać się do kradzieży cudzej własności intelektualnej, a tym jest udostępnianie w różnych internetowych miejscach plików z książkami elektronicznymi czy dokumentami dźwiękowymi bez zgody autora. Zachowania noszące znamiona przestępstwa należy bezwzględnie ...

Domi czyta i pisze niczym Jaskier

 16 grudnia 2021 roku Geralt z Rivii - bohater serii "Wiedźmin" stworzonej przez Andrzeja Sapkowskiego - obchodził 35 urodziny. Bo to właśnie 16 grudnia 1986 roku na łamach czasopisma "Fantastyka" ukazało się pierwsze opowiadanie z wiedźminem w roli głównej. Aby uczcić ten jubileusz, a także uświetnić premierę drugiego sezonu serialu "Wiedźmin" na Netflix, między innymi portal lubimyczytać.pl zorganizował konkurs, w którym do wygrania był specjalny numer miesięcznika "Nowa fantastyka", w całości poświęcony poświęcony wiedźmińskim sprawom. Konkurs polegał na wcieleniu się w rolę barda Jaskra i stworzeniu pieśni o wiedźminie. I tak się składa, że w tym przedsięwzięciu wzięłam udział i napisałam co następuje: Wiedźminie nasz, o Wiedźminie nasz Mieczem swym kikimory i ghule strasz Zobacz tam za rogiem Płonie Sodden A ty masz tę moc By w ciemną noc Odegnać przeznaczenia ogień. Śpiewajmy więc, na Geralta cześć By zawsze był w pobliżu Zawalczy...

Recenzja: "Wrony" - Petra Dvorakova w tłumaczeniu Mirka Śmigielskiego

 Premiera: 23.11.2020 "- To jak? Co zrobisz z Baśką? - Sama to z nią załatw - zbywa mnie. - Ja? Znowu ja! Dlaczego ciągle wszystko muszę załatwiać ja?! A ty sobie tu siądziesz i nie masz żadnych problemów. - K...wa, nie wkurzaj mnie - krzyczy na mnie, jakbym to ja zrobiła coś złego. A przecież chcę tylko, żeby on też trochę wychowywał tę dziewczynę. - To załatw to z Bachą! - upieram się przy swoim i ciskam morką ścierkę do naczyń na blat. Wacław wybiega z kuchni. Słyszę, jak leci do łazienki. Otwiera drzwi. Bacha znów podstawiła za nie kosz na pranie. Potem rozlega się już tylko straszny krzyk" - fragment powieści. Żadne dziecko nie powinno bać się swojego rodzica. Żadne! Patrzyć na rodzica oczami pełnymi bezbrzeżnego strachu, a co gorsza poczucia winy, że znowu zawiodło, że znowu nie słuchało. Że znowu po prostu było… dzieckiem. Główna bohaterka „Wron” Basia to mały kolorowy ptaszek, obdarzony talentem malarskim, który nie ma najmniejszych problemów z nauką, ale jednocześnie...