Przejdź do głównej zawartości

Dlaczego musisz wpisać Śląskie Targi Książki w swój kalendarz książkowych wydarzeń?

Jesień to dla branży wydawniczej bardzo urodzajny czas. Codziennie mają miejsce premiery nowych tytułów, spotkania autorskie intensyfikują się po wakacyjnym rozleniwieniu, a ponadto sezon targowy otwiera się szczodrze dla wszystkich fanów książek.

Tej jesieni, pierwszym książkowym wydarzeniem były Śląskie Targi Książki, które odbyły się w dniach 12-14 października 2018 roku w sercu Katowic. Jeśli do tej pory nie mieliście okazji pojawić się na katowickich targach, to chciałbym Was do tego zachęcić w kilku punktach.


1. Z roku na rok ŚTK przyciągają coraz więcej wystawców, autorów oraz zwiedzających. Są interesującą alternatywą dla rozplanowanych na jesiennie miesiące targów w Krakowie, Wrocławiu czy Rzeszowie, zwłaszcza, że witają gości swoją przestronnością i nowoczesnym wnętrzem Międzynarodowego Centrum Kongresowego (tak, wiem... był problem z parkowaniem z uwagi na mający się niedługo odbyć Kongres Klimatyczny, jednak doskonale skomunikowane centrum Katowic spokojnie można zjeździć tramwajem czy autobusem, a i od dworca PKP w okolice Spodka, z którym graniczy MCK, można się swobodnie przedostać nawet pieszo).

2. Tegoroczny program ŚTK obejmował wiele wywiadów, paneli dyskusyjnych oraz oczywiście spotkań autorskich głównie z polskimi pisarkami i pisarzami. Ja nastawiłam się na okupowanie stanowisk wydawnictw z myślą o spotkaniu ulubionych twórców w sobotę, dzięki czemu wróciłam do domu z autografami Melissy Darwood, Magdy Stachuli, Łukasza Orbitowskiego, Marty Matyszczak, Małgorzaty i Michała Kuźmińskich, Ewy Bauer, Sylwii Winnik oraz Ryszarda Ćwirleja. Z kolei w niedzielę nastawiłam się na spotkanie z toruńskim "kryminalistą" Robertem Małeckim, który wraz z Anną Kańtoch wziął udział w interesującej rozmowie o zbrodni w literaturze, zorganizowanej przez Śląski Klub Fantastyki. Sformułowanie "Zbrodnia AGD", ukute przez Małeckiego, to zdecydowanie hasło tego spotkania :) Bo przecież tylko w powieściach kryminalnych zdarzają się wymyślne zbrodnie i skomplikowane śledcze łamigłówki, a codzienne życie przynosi najczęściej prozaiczne, ale jakże dojmujące w skutkach morderstwa przy użyciu kuchennego noża na przykład. A ponadto, chociaż zapomniałam książki, na okładce mojego czytnika znalazł się autograf kolejnej autorki - Magdaleny Majcher.

3. Jeśli myślę o ŚTK to od razu przychodzi mi do głowy skojarzenie: Śląscy Blogerzy Książkowi. To dzięki temu stowarzyszeniu mogłam podczas targów wziąć udział w fascynujących debatach pt. "Czy na blogu można zarobić?" oraz "Pogadaj z wydawcą", za sprawą których na pewne kwestie książkowej blogosfery i mojego w niej miejsca otworzyły mi się oczy, a może raczej ugruntowało się moje przekonanie co do tego, że blogerem książkowym jestem "po godzinach", czym innym niż opiniowaniem książek zarabiam na życie i dlatego też formuła "książka za recenzję" pozostanie moją formą zapłaty za promocyjną aktywność.

4. Ale debaty moderowane przez ŚBK-ów to nie wszystko! Przecież moja miłość do tej najbardziej zaczytanej grupy na Górnym Śląsku rozpoczęła się cztery lata temu od udziału w pierwszej w moim życiu wymianie książkowej. Miłość ta trwa do dziś, a sama Wielka Wymiana Książkowa 2018 przyciągnęła wielu zainteresowanych, którzy z pasją buszowali w stosach książek, zostawiając własne, przeczytane już woluminy. Nie ma się co czarować - ta inicjatywa kojarzy się bibliofilom bardzo dobrze, wywołując nie lada emocje, związane z wypatrzeniem dla siebie książkowych perełek, które chce się mieć na półce. Tegoroczna wymiana zakończyła się liczbą 2806 książek, które znalazły nowych właścicieli. WOW! Robi to wrażenie. Podobnie jak nieprzebrane tłumy kłębiące się wokół stanowiska ŚBK, co tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że książki mają wzięcie i warto je czytać.


5. Last but not least... spotkania z innymi książkoholikami, energetyczne rozmowy o tematyce około książkowej, możliwość poznania osób, które dotąd miały ze mną kontakt wyłącznie online. Właśnie to - obok spotkań z ulubionymi autorkami i autorami - uznaję za niesamowity atut każdych targów książki! Bo wreszcie jesteś wśród swoich, tak samo jak Ty zafascynowanych literaturą, ludzi. I nie ma tutaj żadnych barier czy zbędnego dystansu! 


Jestem więcej niż pewna, że za rok ŚTK przyciągną jeszcze więcej zaczytanych osób, które pojedynczo, z przyjaciółmi czy też całymi rodzinami będą przechadzać się przestronnymi alejkami między wystawcami i wyławiać interesujące dla siebie tytuły (napomknę tylko, że Wydawnictwo Poznańskie/Czwarta Strona rozwaliło system, proponując swoje sztandarowe tytuły za 10 zł!).

Do zobaczenia zatem w Katowicach w przyszłym roku :)

PS: pytanie do tych, którzy byli na ŚTK: których autorów udało Wam się spotkać?


Komentarze

  1. Dla mnie na pierwszym miejscu na tych targach był Jakub Ćwiek 😍
    To były moje pierwsze targi więc trochę nieprzygotowana przyszłam i niektóre okazje zostały zmarnowane 😉 następnym razem lepiej się przygotuję

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Od czegoś trzeba zacząć :D Ważne, że byłaś, widziałaś, książkami się napawałaś ;)

      Usuń
  2. Zdecydowanie trzeba te targi bardziej promować i cieszę się, że to robisz! W tym roku ten termin tak dziwnie wypadł blisko krakowskich, ale w przyszłym roku mają być w grudniu, więc może przyciągną więcej osób :) I mam nadzieję, że ŚBK dostaną więcej miejsca na wymianę, bo baaardzo ciężko jest się dopchać!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wywiad: Domi czyta i pyta, czyli Paulina Świst w krzyżowym ogniu pytań

Drodzy zaczytani! Dzisiaj na moim blogu gości jedna z najbardziej tajemniczych pisarek na polskim rynku wydawniczym. Jej kryminalno-erotyczne powieści bardzo przypadły do gustu czytelnikom, chociaż wielu – w tym mnie – wprawiły w pewną konsternację. Bo jak to? Jej debiutancki „Prokurator” to nie 100% kryminał, a erotyk z nutą sensacji? Paulina Świst potrafi zaskakiwać, a jej kryminały prawniczo-policyjne z domieszką pikanterii schodzą z każdym nowym tytułem na pniu. Foto: Paulina Świst Domi: Paulino, serdecznie Ci dziękuję za Twoje pozytywne nastawienie do mojej propozycji wywiadu, która to nadeszła krótko po premierze Twojej najnowszej książki pt. „Sitwa”.  To Twoja piąta powieść, a do tego dorzuciłaś jeszcze w tym roku opowiadanie w antologii „Zabójcze święta”. Paulina: Cześć Domi :* To prawdziwa przyjemność móc z Tobą pogadać, nawet wirtualnie ;) Domi: Jak Ci się zatem pisało taką krótką formę i czym różni się dla Ciebie praca nad opowiadaniem od pracy nad powieścią? 

Akcja #CzytajLegalnieiPozwólLegalnieCzytaćInnym

Drodzy Zaczytani! Aktywnie działam w social mediach związanych z czytaniem i promocją czytelnictwa. Na swoim Instagramie  @domiczytapl  dzielę się z Wami wrażeniami z lektur, polecam książki, pokazuję wycinek swojego prywatnego życia, a także poruszam ważne według mnie kwestie dotyczące literackiego (ale nie tylko ;)) świata. I tak się wczoraj złożyło, że post jednej z moich ulubionych pisarek uruchomił we mnie organiczną potrzebę zaapelowania do wszystkich, którzy czytają i/lub udostępniają nielegalne ebooki czy PDFy książek, a także audiobooki. Niech ten wpis stanowi swoistą bazę wiedzy o możliwościach legalnego czytania, bo w dobie powszechnego dostępu do Internetu, smartfonów i komputerów naprawdę nie trzeba zniżać się do kradzieży cudzej własności intelektualnej, a tym jest udostępnianie w różnych internetowych miejscach plików z książkami elektronicznymi czy dokumentami dźwiękowymi bez zgody autora. Zachowania noszące znamiona przestępstwa należy bezwzględnie piętnować

Multirecenzja cyklu "Mistrz gry" - Joanna Lampka

 "Tylko kłopoty, wyzwania, niebezpieczeństwa i trudne decyzje. Tam, dokąd idę, będzie wyłącznie od górę" - fragment tomu IV "Mistrz gry". Cztery lata temu poznałam pióro Joanny Lampki i nieco nostalgicznie podchodzę do dzisiejszego wpisu, w którym postanowiłam zebrać wszystkie wrażenia z lektury serii fantasy "Mistrz gry" zakończonej tomem o tym samym tytule. "Gwiazda Północy, Gwiazda Południa" okazała się książką moich wakacji AD 2020. Przeczytałam ją jednym tchem, zarywając nockę, bo perypetie dwudziestoczteroletniej oficerki wywiadu i księżniczki Królestwa Żeglarzy w jednej osobie, Aline Sages, tak mnie zafascynowały. Joanna Lampka znana jako "Szwajcarskie Blabliblu" wykreowała niesamowitą żeńską postać oraz towarzyszący jej kobiecy oddział do wojskowych zadań specjalnych. A że autorka wplotła w fabułę wątki fantastyczne (umiejętności programowania umysłów, wyniesione z Klasztoru Shan-Thi) to ich moc idealnie komponuje się z przygodo